Ik had bij de opening van de nieuwe locatie gedacht om te starten met het verwijderen van tatoeages. Daar is een markt voor dacht ik en dat lijkt me zó leuk om te doen. Die laser stond al heel lang op mijn verlanglijstje. Ik wilde de beste en nieuwste laser die er was, en natuurlijk is dat ook een laser met een behoorlijk prijskaartje. Maar wie niet waagt, wie niet wint. Ik wilde flink uitpakken met de nieuwe locatie en mijn doel was om de zeven behandelkamers zo snel mogelijk gevuld te hebben.
De eerste maanden liepen niet slecht. Gedurende de zomer draaiden we verlies maar dat had ik ook ingecalculeerd. De kosten waren zo gestegen, de omzet daalde fors tijdens de zomerperiode dus dat kon niet anders. Maar vanaf september moest dat wel aantrekken.
In september hadden we ook nog het 5-jarig bestaan van de praktijk. Dit wilde ik niet zomaar voorbij laten gaan. Ik was ook 30 jaar geworden en dat had ik niet echt gevierd omdat mijn geld naar de nieuwe locatie ging. Dus het jubileum was ook een soort van verjaardagsfeestje en de officiële opening van de nieuwe locatie. Vrienden, familie en op zaterdag een open dag voor cliënten met muziek, catering, alles erop en eraan. Het was superleuk om iedereen de nieuwe locatie te laten zien! Daarnaast had ik van iedereen mooie bloemen en/of cadeaus ontvangen wat ik echt niet had verwacht!
Maar weer terug naar het verloop van de praktijk.
September was op zich ook wel een redelijk goede maand maar door het zwangerschapsverlof van een van mijn medewerkster misten we een parttimer. Daardoor waren we niet in omzet gestegen ten opzichte van vorig jaar. Nieuwe personeel vinden bleek ook niet mee te vallen.
Ik had al 6 weken een vacature online staan en uiteindelijk maar 2 reacties. En beide sollicitanten waren niet geschikt voor de functie. Uiteindelijk kwam Amy op mijn pad en zij ging vanaf oktober aan de slag. Amy moest natuurlijk ook goed ingewerkt worden, dus verder groeien met de praktijk ging nog niet. Gelukkig had Amy snel door hoe onze apparatuur en behandelingen in zijn werk gingen waardoor zij vanaf november haar eigen cliënten kon behandelen.
De praktijk groeide redelijk maar nog niet zoals ik had verwacht en gehoopt. Vooral het verwijderen van tatoeages kwam niet van de grond. Ik snapte er niks van. Dus maar investeren in sociale media zodat je zichtbaarder wordt en beter wordt gevonden op Google. Ook daar hangt een behoorlijk prijskaartje aan. Maar stilstaan is achteruitgaan en er moest iets gebeuren.
Gelukkig kregen we steeds meer afspraken, raakte de agenda aardig vol en zou mijn collega vanaf januari weer terugkomen van haar verlof. Dan kunnen we nog verder groeien. Maar helaas. Haar bevalling was erg zwaar wat betekende dat ze 8 weken later is begonnen met re-integreren dan eigenlijk op de planning stond. Ook dat nog! Dus we moesten het met zijn drieën volhouden. We kwamen gelukkig wel uit de rode cijfers en ik kon me langzaam gaan voorbereiden op de zomer. Daar moeten we een buffer voor opbouwen en daarnaast liep die tatoeageverwijdering nog steeds niet zoals ik had gedacht. Dan nog maar een Facebookadvertentie ertegenaan gooien. Mijn laatste redmiddel om ervoor te zorgen dat ik meer cliënten krijg die van hun tatoeage af willen.
En toen gebeurde er iets wat we nooit meer zullen vergeten. Het corona- virus verspreidde zich door de hele wereld.
Lees in de volgende blog verder hoe het er de afgelopen weken aan toe is gegaan.
